Od prije par godina, sa zavidnim uspijehom se nastavljaju kulturne tradicije Majevice, koje se manifestuju formiranjem SPKD "Prosvjeta"Lopare i njenog odjeljenja u Priboju. Posebno za naglasiti je da se to desilo tačno nakon 100 godina od kada je u organizaciji narodnog učitelja Veljke Čubrilovića osnovan Pododbor kulturnog društva “Prosvjete” u Priboju.

   Uspiješnu organizaciju SPKD "Prosvjeta" u Loparama, vodi profesorica Vesna Jović iz Priboja, i u dosadašnjem radu društvo je postiglo zavidne rezultate, kako u kulturnom prosvjećivanju majevičke omladine i njihovim nastupima na području opštine Lopare, Republike Srpske tako i organizovanoj posjeti srpskom kulturnom društvu u Švajcarskoj.

  Organizovanim bavljenjem sportom u Priboju zvanično je počelo davne 1910. godine dolaskom u Priboj, učitelja Veljka Čubrilovića i njegove supruge Jovanke. Čubrilović je uz pomoć mještana Priboja osnovao sportsko društvo „Soko“, a 1910. godine organizovan je sportski slet srpskih sokolova iz Podrinja i Posavine.
   Posle drugog svjetskog rata u Priboju su uz pomoć prosvjetnih radnika iz osnovne škole redovno organizovana razna sportska takmičenja, najčesće povodom Dana škole i drugih državnih praznika.

Početkom juna 1953. godine izgradjeno je fudbalsko igralište, zvano Adica, ali tek 1980. godine inicijativom grupe mještana formiran FK "Proleter" Priboj.

FK Proleter, danas FK Priboj

  Kao što je rečeno, FK "Proleter" je formiran 1980. godine i time je Priboj dobio zvanično jedno registrovano sportsko društvo. Svoju posebnu aktivnost oko formiranja fudbalskog kluba ispoljila je radna grupa u sastavu: Dušan Milovanović, Radivoje Krsmanović, Željko Zeković, Milan Radovanović, Žarko Jovičić, Ranko Zeković i Slavko Lukić.
Fudbalski klub se uglavnom takmičio u nižim rangovima, krajem devedesetih godina klub je promijenio ime u FK "Priboj", i takmiči se do dan danas, uglavnom u 3. ili 4. ligi RS. FK "Priboj" je sada član Opštinskog fudbalskog saveza Ugljevik.

 Sekcija Karate kluba „Mladost" iz Tuzle

  Pored fudbala, vrijedno je pomenuti jos jedno organizovano bavljenja sportom,a to je formiranje karate sekcije, karata kluba „Mladost“ iz Tuzle, koja je formirana još 1976. godine i njen osnivač je bio Cvjetozar Sekulić iz Priboja. Sekcija je tada brojila 73 člana. Treninzi su se obavljali u prostorijama čitaonice u Priboju. Zbog problema oko korištenja pomenutih prostorija sekcija je prestala sa radom.

Amatersko kulturno- umjetničko društvao“Veljko Čubrilović“ Priboj 

  U jesen 1977. godine u Priboju je formirano Amatersko kulturno- umjetničko društvao“Veljko Čubrilović“, a prvi predsjednik društva bio je učitelj Đorđo Milovanović. Društvo je razvilo široku aktivnost u muzičkoj, dramskoj i folklornoj sekciji. Renoviranjem čitaonice su stvoreni uslovi za rad društva koje je okupljalo veliki broj omladine ovoga područja. Zalaganjem članova društva u čitaonici je otvoren disko klub, i uz pomoć tadašnjeg SIZ-a za kulturu, nabavljeni su ozvučenje, muzički instrumenti i nešto narodne nošnje za potrebe folklorne sekcije.

  Društvo je redovno učestvovalo na opštinskim smotrama kulturno- umjetničkih društava i često zauzimalo prvo mjesto, tako da je važilo za jedno od najboljih na području opštine Lopare. Bila je razvijena i saradnja sa AKUD-ima iz Srbije. Organizovana su gostovanja i susreti sa AKUD-om iz Klenja u Mačvi i Lukićevom kod Zrenjenina. U organizaciji društva nekoliko godina u oktobru su organizovane manifestacije „Oktobarske večeri poezije“ na kojima su učestvovali mladi pjesnici sa područja opštine Lopare, čitali svoje radove i najbolji od njih bili su nagrađivani. Na ovoj kao i na drugim priredbama koje je organizovalo ovo društvo, sala doma kulture je bila prepuna posjetilaca. Predsjednici društva su bili: Đorđo Milovanović, Dragan Lukić, Zoran Petrović, Vlado Gajić i Nenad Gavrić.
   Krajem osamdesetih godina, kao posledica opšte krize u državi, počeo je da slabi i rad društva. Pokušaji da se njegov rad obnovi nažalost nisu uspjeli.

Nakon poslednjeg rata dio prostorija koje je koristilo ovo društvo bio je oštećen i u lošem stanju ili je iznajmljen za neke druge djelatnosti. Pored toga nedostatak opreme i sredstava kao i nedostatk organizovanog rada sa omladinom, bili su jedan dio razloga koji su onemogućavali ponovno pokretanje aktivnosti društava.

  Svi ovi navedeni razlozi, koji nisu zanemarljivi, možda nisu i sasvim dovoljni da se organizovanje mladih ljudi na očuvanju kulturnog blaga i razvijanju kulturnog duha, ne nastave i danas.